Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie worden bij ons één op zeven vrouwen en één op tien mannen ooit met partnergeweld geconfronteerd.

Maar hoeft het altijd zo ver te komen? Wat zijn de eerste tekenen van partnergeweld? Wat kun je als buitenstaander doen? Kunnen plegers veranderen? Hoe kun je als hulpverlener veiligheid installeren?

Meer informatie en hulpkanalen voor slachtoffers, getuigen, plegers en hulpverleners in Vlaanderen en in Nederland vind je hieronder.

Partnergeweld: met opzet. Of toch niet?

Hoewel ze in elkaar kunnen overvloeien en er op het eerste gezicht niet altijd een duidelijke scheidingslijn is, bestaan er grosso twee soorten partnergeweld:
situationeel partnergeweld en intieme terreur.

Situationeel partnergeweld ontstaat door een stresserende periode, middelenmisbruik of andere factoren die van buitenaf komen. Maar omdat jullie zich achteraf allebei verantwoordelijk voelen, spijt hebben en geen van beiden dit wil, is er een goede kans dat een relatie- of gezinstherapeut jullie kan helpen om een einde te stellen aan het geweld, eventueel door het instellen van een time-out. Wacht dus niet langer en ga samen op zoek naar hulp!

Intieme terreur gaat om macht en controle. Het geweld komt van één kant, je partner heeft achteraf weinig of geen wroeging, minimaliseert alles en vindt dat het jouw schuld is. Was je maar niet zo tegendraads geweest, had je het eten maar op tijd op tafel gezet of was je maar niet met je vrienden/innen op stap geweest, dan was je partner de controle niet verloren. Relatie- of gezinstherapie heeft geen zin en kan zelfs gevaarlijk zijn voor jou en de kinderen.

Factsheet intieme terreur (Veilig Thuis)

Doorbreek dus de stilte en praat met iemand over het geweld, consulteer je huisdokter, bel de gratis hulplijn en wacht niet tot het uitmondt in fysiek geweld. En als het reeds zo ver is, wacht dan niet tot het te laat is en ook jij in de statistieken van partnermoorden verdwijnt. Doorbreek je stilte en zoek hulp. Nu.

Lees hier verder: